İyi ki geldin, iyi ki varsın demek
Edilen en güzel dua!
Kurulan onca hayalin
Teker teker gerçeğe dönüşmesi.
Kuyunun en dibindeyken,
Yukarıdan atılan harika bir merdiven.
Tükenmek üzereyken,
Yeniden yeşeren tüm umutlar.
Fırtına ardından görünen
En harika gök kuşağı.
Üstelik bir ucu senin elinde!
Tırmanmak için tuttuğunda merdiveni
Gücüne güç katan ilahe!
Kasırgaya kapılmış savrulurken
Ansızın görünen sakin liman!
Çok uzaklardan göz kırpan
Küçük bir yıldızdın oysa.
Yorulmuştun sende.
Tükenmek üzereydi ışığın.
Parlamak için sebep aradığın
Her halinden belliydi.
Seni de görmemişti, kem gözle bakan.
Çıkarı içinde yanında olup,
Menfaati bitince yok olan
Gerçek sandığın sahte gözler.
Hatta sen bile bıkmıştın
Böyle var olmaktan.
Sönmek istiyordun,
Ve kaybolmak belki de
Gecenin en karanlığında!
İsyan bayrakları,
Çoktan çekilmişti
Maviliklerin göbeğie.
Bir fırtına buluşturdu
Bu iki deli yüreği!
Savruluşlar arasımda,
Birleşti ansızın eller.
Dayanma gücü bulup
Can oldu birbirlerine.
Sil baştan başladı her şey.
Var olan tüm sahtelik
Ve kalleşliklere inat üstelik!
Oysa imkaansızdı belki.
Biri kuyuda bir taş,
Diğeri gökte bir yıldız!
Neden olmasın dedi,
Birbirine kenetlenmiş ruhlar.
işte yeter ki her şey mümkün.
Korkutmasın seni,
Ne dipsiz kör kuyu
Ne de kopan kasırgalar.
Karar verdiler o an.
Yaşamak istediklerine.
Aramaya başladılar,
Var olan asıl gerçeği
Ve birleştireni ellerini!
Yılmadılar asla.
Bırakmadılar can olanı.
İnandılar verdikleri söze.
Birlikte kafa tuttular.
Karşılarına çıkan,
İmkaansız gibi görünen
Tüm engellere.
Değişmediler asla,
Birlikte var olmanın o eşsiz tadını.
Sahtelikler aldatamadı onları.
Buldular elleri birleştirenin
Gerçek sevda olduğunu!
Çok sevip çok ta sevildiler.
Efsane oldu sevdaları.
Örnek oldu belkide
Sevdayı arayanlara.
Düşmedi dillerinden
İyi ki geldin,
İyi ki varsın sözleri....
Füsun ULUŞAHİN
